Het stukje land dat we kopen ligt aan de rand van het dorp Vilar. De Travessa do Valverde houdt hier op en gaat over in een onverhard pad naar de weilanden en boomgaarden.
We hebben samen een huis bedacht. Op basis van hoe we leven, hoe we in de toekomst willen leven als we oud en krakkemikkig zijn (gelijkvloers!). Hoe we ons huis met bezoekers willen delen (privacy!). Hoe we binnen en buiten willen zijn (veel licht, beschutting en comfort!). En we hebben, heel onconventioneel, een stuk land gekozen waar dit huis goed op past.
Boomgaard
Dit terrein was ooit ook een boomgaard, zoals er vele in de nabije omgeving zijn. De oude mevrouw uit Lissabon van wie wij het kochten speelde hier wanneer ze logeerde bij haar opa en oma in Vilar. Het land wordt gedeeltelijk omgrensd door een wal, die misschien ooit door boeren is aangelegd. Naast ons terrein is een kleine moestuin van de buurman, en wat weideland. Soms staat daar een paard. We vonden er een verdwaald dood schaap. We kijken uit over de heuvels. In de verte liggen de huisjes van het gehucht Palhais. Je kunt van hieruit meteen een wandeling beginnen, overal tussen de boomgaarden lopen goede wandelpaden.
Bestemmingsplan
We mogen op een deel van ons terrein bouwen, de rest van het land blijft natuur. De ‘limite urbano’ is de grens van het bestemmingsplan van het dorp. Hoe ga je je terrein dan inrichten? Veel rondlopen, landmeten, schetsen. Hoe is de stand van de zon, waar wonen je buren, waar heb je beschutting, en hoe is het uitzicht. Wat is een handige toegang, wie hebben er toegang nodig, moet je alles omheinen, waar kan ik straks mijn leesstoel neerzetten?
En waar kom je dan ongeveer op uit:
