Verhuizen – deel 5

Verhuizen – deel 5

mei 8, 2022 2 Door Claudia

Wat een boel spulletjes verzamelt een mens in een paar jaar… we hadden zomaar weer een echte grote verhuizing! De laatste! De vijfde in krap drie jaar tijd. Genoeg wel, toch? Voor de grote spullen huren we een bedrijfje in voor een paar uur. De rest doen we weer zelf in zakken en tassen en koffers, elke dag een deel.

Lossen

En dan alles lossen in een huis dat nog lang niet klaar is. De kastenwanden snel volstouwen met boeken, servies, handdoeken, beddengoed. De tas weer leeg terug naar Bombarral voor de volgende lading. Zoonlief is er een hele week en helpt onvermoeibaar mee met sjouwen en monteren! Heel gezellig en super fijn!

Lades vullen

En daarna kan ik al wat gaan inruimen, en indelen. Kleding ophangen. Lampen. Nieuw bed opmaken met nieuwe kussens. Spullen uitpakken die drie jaar in dozen hebben gezeten. En ik weet het, ik ben een sucker voor opbergmogelijkheden, laadjes, bakjes, organisers. Wat een genot om nu eindelijk al die zooi in mijn gedroomde keukenlayout te mogen inrichten. De lade met ontbijtspullen, eentje met koffie en theezaken. Eentje met de kruiden. Eentje met alle pannen naast elkaar, in plaats van op en in elkaar. Wat een godzalig overzicht en ruimte, ik kom helemaal tot rust…

Lade voor thee en koffie
Lade voor kruiden
Lade voor onderzetters

Geduld

Inderdaad. De douches doen het nog niet. De natuurstenen tegels zijn waarschijnlijk komende week klaar. Maar wanneer gaan ze ze aanbrengen en de kranen afmonteren? Er zijn nog geen aanrechtbladen en bladen voor de badkamermeubels. We kijken weer naar alternatieven die wel leverbaar, betaalbaar, handelbaar zijn. De gordijnen moesten retour en de rails werkten niet goed. Er zijn de hele week werkmannen in en om het huis. Ook als ik in Teams-meetings zit met collega’s. Werkmannen die alles steeds weer vies maken. We blijven maar stofzuigen. Zakken vol zoveel mogelijk gescheiden afval wegbrengen naar de verschillende containers in de buurt. Onkruid moet intussen dringend gewied tussen de lavendel plantjes, tot de blaren op mijn handen staan. Een eettafel en stoelen moeten uitgezocht, (want die tuinmeubels in de woonkamer zijn we na 3 jaar wel zat…), en dat is vragen, onderhandelen, verder zoeken, overleggen of de timmerman het zelf niet kan maken. Alles via internet, want fatsoenlijke meubelwinkels zijn hier nauwelijks te vinden.

De kast in de woonkamer moet nog gebouwd. En het meubel voor schoenen en jassen in de hal. De zonnepanelen moeten nog worden aangesloten. Maar eerst een officiele elektra inspectie. Wanneer? De buitenkant van het huis moet verder worden afgesmeerd. Voordat het deck daar kan worden gelegd. Het deck bij het zwembad moet nu in de olie worden gezet want de planken drogen al uit. Het is deze dagen snel heel warm, dus ook in het weekend moeten we ’s ochtends vroeg uit de veren en aan de klus! Ja, de schilder kan het ook doen, en wil het graag doen, maar alleen op zondag. En op zondag willen we nou even niemand zien. Niemand! En geen lawaai horen, alleen dat van de vogels en, vooruit, even dan, een paar landbouwmachines in de buurt. Of van de krekels.

Tevree

Maar als we ’s morgens wakker worden in ons gordijnloze paleis, dan is dit het uitzicht vanuit ons bed… en waar ging het ook alweer om? We zijn thuis! 🙂 En we zijn heel erg gelukkig en tevree….