Kerst en andere tegenslagen
We zijn er wel even klaar mee. Door de regen is er de afgelopen weken niks meer gebeurd op ons terrein. We kunnen ook deze fijne azaleaatjes nog niet planten. Die spoelen meteen weer weg van de helling waar ze in moeten.
Het huurhuis waar we in verblijven is kil. Het is vochtig, we hebben geen isolatie, geen ventilatie, geen goede verwarming. Het voelt als een badkuip nu, met al die tegels op vloeren en wanden. En het huis wordt binnenkort verkocht…! Oh drama! We moeten er uit binnen 3 maanden, en wéér een nieuw huurhuis zien te vinden. Wat niet makkelijk is. Of veel meer gaat kosten. Of ver weg is. Wéér alles inpakken. Verhuizers regelen. Wéér nieuwe investeringen om het toch weer een beetje comfortabel te krijgen. Wennen aan een nieuwe omgeving. En maar flexibel blijven en aanpassen aan de omstandigheden. Yes, we can! :-/
Dus. We zijn er wel even klaar mee.
Het goede nieuws is dat de begrotingen eindelijk allemaal tot op het bot zijn uitgekauwd, overwogen, gedefinieerd en goedgekeurd door de baas. Luís heeft er weer eindeloze uren opzitten met Rodrigo, Sylvia en Fernando.
Het slechte nieuws is dat we natuurlijk geld tekort gaan komen aan het eind van de rit. Maar daar bedenken we ook wel weer een oplossing voor.
Kerst Mist
Geen vrolijke kerstfeesten dit jaar vanwege Covid. Weinig feestelijkheid op straat, en in de winkels. Alles lijkt extra opgedrongen en onecht. De muzak klinkt hol, de knipperende lichtjes zijn misplaatst. In de winkels staan het speelgoed, de luxe cadeaus en het speciale kerstlekkers hoog opgetast. De mensen in de buurt proberen toch nog een beetje mee te doen met versieringen aan hun huizen. Maar het is alsof niemand nog echt zin heeft. Het vooruitzicht om alleen in klein gezelschap samen te mogen komen, liefst thuis te blijven, en de zoveelste lockdown te ondergaan nodigt niet uit tot enthousiasme. In dit deel van Portugal is het aantal besmettingen nog steeds laag, maar ook hier zijn de beperkingen streng, en de controle is groot.
Beren
We gaan dan toch maar naar Nederland. Voelt ook gek, omdat niemand op vakantie mag en we ons schuldig voelen om toch in een vliegtuig te stappen. We gaan naar huis, ons andere huis. En daar gaan we een klein kerstfeestje bouwen bij de centrale verwarming. Begin januari gaan we weer terug, nieuwe beren wegschoppen van deze weg vol hindernissen! Wat een stupide jaar was dit. Nu door naar 2021. Nieuwe ronde, nieuwe kansen, kom op, ik wil vooruit!
Ha Claudia en Luis,
Ja , we voelen met jullie mee!
Een beetje het gevoel dat soms opkomt bij het TV programma” ik vertrek”, jullie zullen dat vaker gehoord hebben. Het mooie is dat het bij jullie uiteindelijk zeker goed gaat komen. We hebben eerder het bouwplan mogen zien en dat is fantastisch! Door onze oogharen heen , zeker nu we de habitat ter plaatse kunnen aanschouwen met jullie beeldmateriaal, zien we een lustoord. moderne stijl in een idyllisch landschap zo voor onze ogen opdoemen.
Nu wordt de basis gelegd voor drainage en stabiele doch doorlatende ondergrond, waar je verder levenslang plezier van zult hebben, en als straks de bouw van de grond komt, zal het allemaal sneller gaan dan waar je nu tegen aan zit te hikken..
Het is een project waar je vooral je gemoedsrust moet bewaken, want er komen nog wel enkele beren langs….maar de voldoening kan heel groot worden, aldus ds Gremdaad.
Wij wensen jullie saampjes heerlijke feestdagen in Ned. En vervolgens voorspoedige voortgang met jullie project en…..koester de liefde!
Jan en Catharina
Welkom terug!
Gezellige “lockdown dagen” en alvast een weer “normaal” 2021 toegewenst!
Dank je wel René! Ook voor jou en de jouwen! Op naar een nieuw jaar met nieuwe avonturen….!
Krijgen we zaterdag een update als de planten in de grond staan?