De Jurassic Wall is klaar

Ja. Het is mega irritant, maar het duurt en het duurt, het oranje monster begint wortel te schieten op ons terrein. De regen speelt ons parten. We begrijpen nu waarom het in deze streek het hele jaar door groen is, en de grond zo vruchtbaar. Diezelfde grond is tegelijk ook zeer ondoorgrondelijk, want het water zakt er maar niet doorheen. Grmpf. Toch komt de koperen ploert weer terug, en zelfs in november is het dan weer heerlijk warm. Het water verdampt. En opeens staan de mannen weer op de stoep en begint het oranje monster weer te grommen. De rupsbanden ploegen zich door het terrein en de grote legosteentjes worden weer verplaatst.

Appelkruimeltaart

De lange achterwand wordt afgemaakt. Erachter komt grind en daarop weer grotere brokken. Ook het terrein zelf wordt van meerdere lagen steenbrokken en -brokjes voorzien, ik vind het net de korst van een appelkruimeltaart! Grote modderplassen zullen hier niet snel weer blijven staan. Er is nu een stevige ondergrond voor alle andere grote wagens en machines die nog nodig zijn voor de bouw van het huis. Het huis dat Luís trouwens nog een metertje opschuift, gewoon omdat het nu nog kan….

Daarna is er de ingang van het terrein. Hiervoor komen kleinere stenen. En ook hier wordt met ogenschijnlijk weinig moeite met het monster een muur gebouwd. Daarbinnen is straks parkeerplek, die natuurlijk ook niet weg mag glijden. Ons terrein wordt ook visueel afgebakend, het lijkt wel een stoer fort. Later nog een hekje, en een bel, en een brievenbus, en dan is ons territorium wel duidelijk afgebakend, lijkt me…