We zijn onconventioneel van start gegaan. Meestal vindt een opdrachtgever een terrein, en huurt een architect in om een huis te ontwerpen voor die locatie. Wij hebben eerst een huis bedacht en zijn daarna op zoek gegaan naar een locatie om het huis op te zetten.
Voorlopig
Daarna begint een enorm traject! Om een terrein te kunnen kopen moet je allerlei documenten bij de notaris ondertekenen. Daarvoor moet je een Portugees BSN-nummer hebben, een bankrekening openen. Je levert eerst een voorlopig bouwontwerp in bij de gemeente. Want stel dat ze het afkeuren, wil je dan wel definitief het terrein aankopen?
Tijd en geduld
Als dat allemaal is afgehandeld beginnen nieuwe zoektochten. We hebben geen geld en hebben ons huis in Amsterdam te koop staan. De verkoop duurt langer dan we dachten. Uiteindelijk is dat niet zo erg want het duurt ook eindeloos om in de omgeving van Vilar potentiële aannemers te vinden. Die van alles toezeggen maar vervolgens niets meer laten horen. Is dat een verschil in cultuur? Vinden zij het gênant om te moeten zeggen dat zij de opdracht niet willen of aankunnen? Durven ze geen vragen te stellen of hebben ze de kennis niet? We kunnen onze vinger niet op de zere plek leggen. Mysterie en dat resulteert in veel frustratie. Tijd en geduld is wat we nodig hebben. En uiteindelijk, als we ons er inderdaad aan overgeven, komt het allemaal op zijn pootjes terecht.
We onderzoeken van alles, en we leren elke keer weer wat nieuws. Geen enkele dag blijkt verspilde moeite. We komen in contact met allerlei mensen, die ons weer doorverwijzen naar anderen. Zo krijgen we zicht op mogelijkheden en onmogelijkheden, op kosten, op nieuwe invalshoeken, en schaven we steeds een beetje bij.
Nu (lente 2020), na anderhalf jaar staat er nog niks, maar we hebben wel al heel veel goed doordacht en voorbereid. We zijn er klaar voor, en wachten op een paar laatste goedkeuringen door de gemeente. En tot de Corona crisis voorbij is…
