Herman, en de andere bomen

Er was eens een heel aardige oom, onze oom Herman. Een oom die je graag helemaal uithoorde over je interesses, bezigheden, meningen, carrière. Een oom die niet ophield om je complimenten te geven over alles wat hem zo te binnen schoot. Oom die samen met onze tante de hele wereld bereisde en uit alle uithoeken verhalen, foto’s en souvenirs meenam. Hij vond het niet zo leuk dat wij dan weer zo ver weg aan dit project gingen werken. Nu hij zelf nauwelijks nog van zijn plaats kon komen had hij ons graag dichterbij hem gehad. Maar we hielden hem op de hoogte van de vorderingen, en hij bleef eindeloos vragen stellen over ons en ons leven. Wij hadden tegen beter weten in de hoop dat hij hier zelf nog eens in een stoel rustig de omgeving in zich op zou kunnen nemen. Dat heeft helaas niet zo mogen zijn. Onze tante daarentegen, die nu zonder hem verder gaat, is hier gelukkig al wel geweest. We hebben haar de plek laten zien waar Herman komt…

Herman gaf ons namelijk wat geld en zei dat we daar maar iets van moesten kopen voor het nieuwe huis. Daar hebben we even goed over nagedacht. En we hebben een olijfboom uitgekozen. Een boom die staat voor eeuwig leven, voor het goede, voor de vrede. En ook een boom die ons voorgoed aan hem herinnert. De boom is gebracht en op een zorgvuldig uitgekozen plek in de grond gezet. We noemen hem Herman!

Boomgaardje spelen

De tuinman is lekker aan de gang nu. Naast de olijfboom heeft hij ook een heel aantal fruitbomen geplant in het ‘agrarische’ deel van ons terrein. De buren, António en Yvonne, hadden ook een paar speciale fruitboompjes voor ons op kweek gezet! Die zijn nu ook toegevoegd aan ons boomgaardje.

Dan zijn de palen voor een hek rondom het hele terrein in de grond geslagen. Nu we al een das hebben gezien, pootafdrukjes van een vos, en de geiten en schapen af en toe al knagend langs scharrelen, is het tijd om ons terrein af te sluiten. Het was overigens nog best lastig, want wat doe je met een paar ´mandelige´ kurkbomen, terwijl je geen idee hebt van wie het terrein naast je is? We houden ons maar weer netjes aan de regels en doen niet aan landje-pik. Ik zal af en toe wat terrein en bomen gaan onderhouden aan de andere kant van het hek bij de onbekende buren. Dan kunnen we voorkomen dat deze bomen niet weer helemaal overgroeien met stekelplanten en klimop.

Ondertussen

Binnen in het huis gaat de schilderploeg ook flink door! Sommige kamers zijn al bijna af. Over een paar weken kan de vloer erin. De ontbrekende pakken kurk zijn gearriveerd. De mannen van het zwembad zijn weer aan de klus geweest voor de installaties. Er is tuinaarde gebracht voor het grasveldje aan de andere kant van het huis (denk aan waslijn, voetballen, jeu de boulen, kruidentuintjes, tomatenplantages? Ik weet nog niet wat hier allemaal gaat komen…). De timmerman heeft de keukenblokken en de badkamermeubels bijna af. Gekeken naar de greepjes op de keukenlades, en geconstateerd dat wat wij klik-klak-systeem noemen, hier een tik-tak-systeem heet. De speciale plafondplaten voor de veranda’s zijn er eindelijk maar waar blijft die installatie-meneer? De oude hekken en betonnen voeten moeten worden afgebroken en opgehaald. Ik blijf maar peuken en stukjes plastic oprapen. De koffiemachine van de werkmannen ging stuk. We hebben allerlei grote stenen uitgekozen om de borders mee in te richten. Oleanders en lavendelstruikjes gekozen, die gaan de komende week allemaal de grond in.

De dagen worden ietsjes langer, de zon kruipt steeds wat verder op in de goede richting. Het regent nog steeds niet. De knoppen schieten alweer uit de takken. De vogels oefenen hun verleidend gekwetter. De lente komt er aan. Maar we zijn nog wel even bezig…