Oogsttijd

Het einde van de zomer komt in zicht. Het licht is al warmer aan het worden, de schaduwen langer. De eerste blaadjes aan de bomen beginnen te kleuren. Het is stoffig en droog. Al wekenlang is er nauwelijks regen gevallen. Het fruit hangt in dikke trossen aan de struiken en bomen. We zien dat in de boomgaarden huizenhoge stapels kratten worden neergezet. Het duurt niet lang meer, het fruit is rijp en moet geplukt worden!

Ciganos

Elk jaar rond deze tijd zien we in de weilanden dan ook kleine tentenkampjes verschijnen. De Ciganos (in het Nederlands oneerbiedig ‘zigeuners’), in Portugal rondtrekkende Roma, zijn gearriveerd. Ze hebben wat stokken en doeken, en maken hiervan een tent. Hun bestelauto’s zitten tot de nok toe vol met beddengoed, kinderen, en oneindig veel spullen. Ze zitten aan de rand van het dorp, bivakkeren een paar dagen langs een landweg en zijn dan opeens weer verdwenen. Maar op een dag zien we ze ook bij ons de boomgaarden in stromen, jong en oud, met keukentrapjes, emmers, en mokken voor een slok water. De peren zijn aan de beurt. Zo verdienen de Ciganos weer wat voor hun levensonderhoud.

Pera Rocha

In deze streek van Portugal is het de Pera Rocha, die volop gekweekt wordt (ook wel de steenpeer, die we in Nederland meest kennen als stoofperen). De kratten worden gevuld en versleept. Hoog opgestapeld op de laadbak van een kleine vrachtwagen worden de vruchten van al die kleine landjes naar een van de vele Cooperativas das Frutas gebracht. Daar gaan ze in de koeling en worden ze doorverkocht aan de groothandels en de fabrieken die ze verwerken. Ook in de restaurants wordt het fruit veel gebruikt, in taarten en andere desserts. Wij krijgen weer kilo’s peren van onze buren en komen daarmee ruim aan de dagelijks voorgeschreven stuks fruit.