Bouw is begonnen!!!

En dan opeens is het zover! Maandag 15 maart 2021, exact 2,5 jaar na de aankoop van een landje, wordt het officiele bouwbord opgesteld!

Luís is al heel vroeg uit de veren, en geniet van de eerste zonnestralen op het land. De weersvooruitzichten zijn fantastisch. Al gauw komt er een kleine werkwagen het terrein op rijden. De bouwmannen zijn er ook klaar voor!

Graven

Eerst gaan ze weer graven. Nog meer? Ja, de aangegeven oppervlaktes voor het huis en de berging moeten nog dieper worden uitgegraven, voor de funderingen. Dus weer aan de slag met die happer, nog meer aarde eruit, en waar moeten we het allemaal laten? Het zwembad moet straks ook nog, weer 120 kuub grond die ergens heen moet. Maar goed, dat moeten we later maar beslissen, als het huis klaar is en we het omringende terrein gaan inrichten.

Poepdoos

Er wordt een kleine bouwkeet geinstalleerd, en er wordt een diep gat gegraven voor de poepdoos. Geen chemische dixies hier. Gewoon een diep gat in de grond aan de rand van ons terrein. Twee planken er overheen en dan een hutje met een deur er bovenop. Mmmm. Ik wil daar even niet aan denken, ik ga daar later maar een flinke struik planten. Die groeit en bloeit daar vast fantastisch…. 😉 Heel natuurlijk, toch?

Opschieten

Tussendoor willen de twee bazen (Fernando, de aannemer, en Luís, directeur van de bouw) wel even koffie drinken met elkaar en ze gaan naar Alice. Het café is officieel natuurlijk dicht. En vandaag is ook het water afgesloten. Maar voor speciale gasten heeft Alice nog net wat water in de koffiemachine zitten… Fernando wil daarna nog een koffie, en loopt weer naar de open deur om Alice te roepen. Die komt, maar Fernando krijgt geen koffie, maar een tirade. Opschieten zegt ze, aan de slag, dat huis moet zo snel mogelijk af! Deze mensen horen hier, die moeten zo snel mogelijk weer in Vilar wonen! Het ontroert ons enorm… onze integratie is wel aan het lukken, geloof ik! 🙂

Voetjes > rectificatie (van Marc H.): Poeren

Aan het eind van de week bestaat de plattegrond van ons huis uit vierkante gaten. In die gaten zijn stalen pennen in de grond gestoken. Het ziet er heel gek uit, net een archeologische vindplaats! In de gaten komt een laagje schoon beton. Dan komt er een wapening in. Dan nog meer beton, en dan zijn er een heleboel voetjes waar het gewicht van het huis straks op rust. Op elk vierkantje (of poer) staat dan een kolom. Die het dak weer ondersteunen, en de structuur van het huis vormen. En er komt een soort kruipruimte, en een goede afwatering om de gebouwen heen. Zodat we ook in huis straks droge voetjes houden.

Stalen zenuwen

Het staal wordt gebracht, grote matten, en een heleboel staven. Er komt hout, waarmee bekisting wordt getimmerd. Opeens is het zo grote terrein vol met spullen. Er wordt een plek ingericht waar ze straks het staal kunnen gaan buigen. Daarvoor is een machine nodig. Die op elektriciteit werkt. Daarvoor is een bouwaansluiting nodig. Die al is aangelegd, en de meterkast is geïnstalleerd. De papieren hebben we allemaal aangeleverd. Er moet alleen nog een gecertificeerd iemand op een belangrijk knopje drukken zodat de elektriciteit ook ‘aan’ gaat. Daarvoor is het energiebedrijf nodig, de EDP. Die heeft het werk uitbesteed aan een onderaannemer. Die slecht bereikbaar is, want ze hebben het druk. Daarvoor is veel pressie nodig. Door eindeloos te blijven bellen. Door iedereen. Oké, Rome is ook niet op één dag gebouwd. We blijven geduldig en kalm. De kop is er immers af!