Verhuizen – deel 4

Zo. Toen was het opeens alweer februari 2021. Niet dat er niks gebeurd is, integendeel… We zijn alweer verschillende keren op en neer geweest naar Nederland, voor het vieren van feestdagen in minikring, maar ook voor minder leuke familieomstandigheden. In combinatie met alle Corona-perikelen is reizen nu zeer onhandig en inefficiënt. Zie maar eens hals-over-kop ergens een test te regelen als je snel naar Nederland moet… Enfin, het is allemaal gelukt, en we weten het nu voor de volgende keer, maar de stress was groot. Gelukkig vliegen die blauw/grijze vogels gewoon tussen Lissabon en Amsterdam op en neer, en mogen we steeds weer mee.

Dan bij terugkomst in Vilar, begin februari, meteen aan de arbeid. Al onze spullen voor de zoveelste keer inpakken en in stukjes en beetjes verhuizen. We hebben gelukkig snel weer een knoop doorgehakt en een nieuw huurhuis gekozen. We hebben er maar niet op gegokt dat we in Vilar zelf nog een super comfortabel ‘paleisje voor een klein prijsje’ zouden vinden…

Ons nieuwe onderkomen is een appartement in het stadje Bombarral. Iets duurder, en op 12 km afstand van onze bouwkavel in Vilar. Maar wel groot, met 3 slaapkamers, balkons, en zelfs met een gemeenschappelijk zwembadje, een gym, en een stuk comfortabeler. We zijn ook wel klaar met een ’tijdelijk onderkomen’, wat eigenlijk neerkomt op kamperen. We gaan ervan uit dat we hier nu ook weer een tijd ‘vast’ zitten, en niet op en neer kunnen reizen naar Nederland. En dat we minstens een jaar verder zijn voordat we aan verhuizen – deel 5 (de laatste episode???) kunnen beginnen. Dan kunnen we onszelf nu maar beter voorzien van een prettige woonomgeving. Bovendien, er moet ook nog gewoon gewerkt worden voor de ‘baas in Nederland’, en een fatsoenlijke werkplek is ook meer dan welkom.

Ondertussen is Koning Winter binnengevallen in Nederland en zijn we stiekem toch wel jaloers. Spannend, speciaal en zeldzaam, zo’n echte winter met sneeuw en ijs. Dan hier, de vieze miezer houdt maar aan. Al maanden, en er wordt hard geklaagd. Er valt ongekend veel neerslag in de beleving van de Portugezen.

Het is niet koud, maar toch lopen we weggedoken in een winterjas op straat. Met een mondkapje. Het gaat niet goed hier in Portugal met de aantallen besmettingen. Alles is nu dus potdicht, en ook hier geldt een avondklok. Op zaterdag en zondag word je geacht vanaf 13:00 uur al binnen te blijven. Dat is namelijk juist het moment waarop veel families hier gezellig samen aan tafel gaan voor een lange lunch. Ontmoedigingsbeleid op gezelligheid en familie, het is wreed. Verkeer tussen verschillende gemeentes is niet toegestaan. En je mag nu ook Portugal niet meer in zonder negatieve test.

Het scheelt dat we op een veilige plek wonen, waar we de ruimte hebben, en toch ook naar buiten kunnen. De centrale markt en de supermarkten liggen op een paar honderd meter afstand, we hoeven niet te gaan hamsteren. Het voelt hier in ieder geval goed. Aan het werk nu, en de rest is een extreme oefening in geduld!