Roadtrip naar Vilar

Terwijl iedereen in augustus toch nog iets van de zomervakantie probeert te maken in Corona-tijd, ligt bij ons de afgegraven grond stil onder de zinderende zon. Het moet tot rust komen, beetje inklinken, regenbuitje er overheen om het stof weer vast te plakken aan de aarde. We houden zelf dan ook maar een beetje vakantie en gaan vaak naar het strand, 25 km verderop. Het werk in Nederland op afstand gaat gewoon door.

Eind augustus gaan we met onze auto vanuit Nederland naar Portugal. Er moeten nog wat belangrijke spullen overgebracht worden. We willen niet elke keer een dure auto huren als we met het vliegtuig komen. Ondertussen worden door toenemende Corona besmettingen steeds meer regio’s onderweg oranje en zelfs rood! Het zorgt voor veel stress. Wat eerst een ontspannen vakantie met veel leuke stopjes onderweg had moeten worden, wordt een haastige rit van twee dagen door Frankrijk en OranjeSpanje. De weg is eindeloos, het landschap woest, leeg, ruig, en de snelweg is (gelukkig…) leeg.

Na 1817 km zijn we eindelijk in Portugal aangekomen, even ten noorden van Bragança, in het Parque natural de Montesinho. Nu mogen we wel een weekje buiten spelen….

Het is hier zo stil, en het ruikt hier zo lekker… en… je hoort wolven huilen in de verte!!! (Niemand in Nederland gelooft ons, maar de mensen hier vinden het heel normaal. En we hebben als bewijs ook poepjes gevonden van deze Iberische wolf!). De enige andere wandelaars die we tegenkwamen waren natuurlijk Nederlanders (zucht…) maar we hebben ons verstopt en gewacht tot we ze niet meer konden horen.

De dagen daarna zwierven we langs de Douro, op de grens met Spanje, een ruig gebied vol forten en kastelen.

Tegen de hellingen begint hier het immense en beroemde wijngebied. Op eindeloze terrassen worden de druivenstokken verzorgd.